វិបស្សនា

ពីWiktionary

--បុ័ស-សៈ ន៉ា បា. ( ន. ) ការ​ពិចារណា​ឃើញ​ច្បាស់​តាម​ពិត; ប្រាជ្ញា​ពិចារណា​ឃើញ​ច្បាស់​នូវ​ដំណើរ​សង្ខារ​ធម៌​តាម​ការណ៍​ពិត (ព. ពុ.) ។ វិបស្សនាញាណ ឬ វិបស្សនា​បញ្ញា ញាណ​ឬ​ប្រាជ្ញា​ដែល​ពិចារណា​ឃើញ​នូវ​ដំណើរ​សង្ខារ​ធម៌​តាម​ការណ៍​ពិត (ព. ពុ.) ។ វិបស្សនា​ធុរៈ កិច្ច​ខាង​វិបស្សនា (ជា​ធុរៈ​មួយ​ប្រភេទ​ក្នុង​ពុទ្ធ​សាសនា គូ​គ្នា​នឹង គន្ថ​ធុរៈ “កិច្ច​ខាង​ការ​សិក្សា​រៀន​ទន្ទេញ”) ។ វិបស្សនា​ម័យ ដែល​សម្រេច​ព្រោះ​វិបស្សនា (ព. ពុ.) ។ល។