វិបុល
--ប៉ុលៈ ឬ --បុល សំ. បា. ( គុ. ) ធំ, ធំក្រៃលែង; ទូលាយ; ច្រើន, បរិបូរ ។ វិបុលផល ផលធំ, ផលច្រើន ។ វិបុលភាព ភាវៈធំ, ទូលាយ ។ វិបុលរាជ្យ (សំ. ស.) អ្នកបំពេញរាជការផែនដី ។ ឋានន្តរសេនាបតីសម្រាប់ទោក្រសួងក្រឡាហោម ក្នុងកម្ពុជរដ្ឋ; សម័យឥឡូវតាំងជាទីអនុរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងនុះដែរ : អ្នកឧកញ៉ាវិបុលរាជ្យ...; ឬ--វិបុលរាជសេនា ។ល។