វិមោក្ខ

ពីWiktionary

វិ-មោក-ខៈ បា. ឬ សំ. ( ន. ) ការ​រួច​ឬ​ផុត​ស្រឡះ ។ ព្រះ​និញ្វន (ព. ពុ.) ។ វិមោក្ខ​ធម៌ ធម៌​ដែល​នាំ​ឲ្យ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​សេចក្ដី​សៅហ្មង​ចិត្ត (ព្រះ​និញ្វន) ។ វិមោក្ស