វិហគ
--ហក់ សំ. បា. ( ន. ) អ្នកដែលទៅតាមអាកាស, សត្វស្លាប ។ វិហគាធិប ឬ វិហគាធិបតី (សំ. បា. < វិហគ + អធិប ឬ អធិបតិ) ស្តេចបក្សី គ្រុឌ (ពាក្យសន្មតប្រើតាមសម័យ) : វិហង្គចក្រ ឬ--យន្រ្ត (--ហង់គៈច័ក ឬ--យន់) គ្រឿងចក្រឬយន្តសម្រាប់ទៅតាមអាកាស (អាកាសយាន) ។ វិហង្គជន (--ហង់គៈជន់) ជនអ្នកទៅតាមអាកាសបាន, អ្នកជិះយន្តហោះ (អាកាសយានិក) ។ វិហង្គយាន ឬ—ពាហនៈ, --វាហនៈ (--ហង់គៈ --) អាកាសយាន ។ វិហង្គយានដ្ឋាន ឬ អាកាសយានដ្ឋាន ទី, កន្លែងសម្រាប់យន្តហោះឡើងចុះឬសម្រាប់ចតយន្តហោះ ។ វិហង្គសត្វ បក្សី, ពួកបក្សី (ទួទៅ) ។ វិហង្គយានសាលា, វិហង្គយានមាល ឬ អាកាសយាន-- (--ហង់គៈយានៈសាល៉ា, --មាល ឬ--សៈយានៈ --) រោងដាក់យន្តហោះ ។ វិហង្គយានារោហក (--ហង់គៈ-ហៈកៈ ឬ --ហក់; < វិហង្គ + យាន + អារោហក “អ្នកជិះ”) អ្នកជិះយន្តហោះ (បើស្រ្តីជា វិហង្គយានារោហិកា) ។ល។ (ម. ព. អាកាស ផង) ។ វិហង្គ ឬ វិហង្គម