វីរ
--រ សំ. បា. ( គុ. ) ដែលខ្ជាប់ខ្ជួន, មួនមាំ, រ៉ឹងប៉ឹង, អង់អាច, ក្លាហាន, ក្លៀវក្លា, មោះមុត, ខ្លាំងពូកែ; ដែលមានព្យាយាមខ្ជាប់ខ្ជួន ។ ន. អ្នកអង់អាច, ក្លៀវក្លា; អ្នកចម្បាំង; អ្នកប្រាជ្ញ ។ វីរជន ជនអង់អាច;... ។ វីរបុរស បុរសអង់អាច;.... ។ វីរភ័ដ អមាត្យអង់អាច; មេទ័ព ។ វីរភាព ភាពដែលអង់អាច, ដំណើរអង់អាច ។ វីរសេនា សេនាមោះមុត, សេនាខ្លាំងពូកែ ។ល។