វើក
( ន. ) ឈ្មោះវល្លិមួយប្រភេទ វាររាបលើដី មានមើមកើតឫសដើមដែលចាប់ចុះទៅក្នុងដី ដូចដំឡូងជ្វា, សណ្ឋានដើមស្រដៀងនឹងដំឡូងរលួស តែមានជ័រស្អិតនៅសំបក, បរិភោគឆៅបាន : វល្លិវើក, មើមវើក ។
ស. ( កិ. ) ធ្វើឲ្យរង្វើលល្បោះៗពីគ្នា : វើកស្រូវ ដកស្រូវពង្រោះចេញខ្លះឲ្យរង្វើលៗ ហើយយកស្រូវដែលដកនោះទៅស្ទូងក្នុងស្រែឯទៀត (សម្តីអ្នកស្រុកមង្គលបុរី) ។