Jump to content

វេជ្ជ

ពីWiktionary

វេច-ជៈ បា.; សំ. ( ន. ) (វៃទ្យ “អ្នក​ចេះ​អាយុ​វេទ គឺ​ចេះ​វិជ្ជា​សម្រាប់​រក្សា​អាយុ”) ពេទ្យ ឬ ពែទ្យ ។ វេជ្ជ​កម្ម ការ​របស់​ពេទ្យ, ការ​រក្សា​រោគ, ការ​មើល​ជំងឺ ។ វេជ្ជ​គ្រឹះ ផ្ទះ​ពេទ្យ (ម. ព. ពេទ្យ​មន្ទីរ ផង) ។ វេជ្ជដ្ឋាន (ម. ព. ពេទ្យ​ស្ថាន) ។ វេជ្ជប្បញ្ញតិ្ត បញ្ញត្តិ, ការ​ហាម​ប្រាម​របស់​ពេទ្យ។ វេជ្ជ​មន្ទីរ (ម. ព. ពេទ្យ​មន្ទីរ) ។ វេជ្ជ​វិជ្ជា (ម. ព. ពេទ្យ​វិទ្យា)។ វេជ្ជ​សាស្រ្ត (ម. ព. ពេទ្យ​សាស្រ្ត) ។ វេជ្ជ​សាស្រ្តាចារ្យ សាស្រ្តាចារ្យ​ពេទ្យ គឺ​គ្រូ​ធំ​បង្រៀន​វេជ្ជ​វិជ្ជា ។