វែក
( កិ. ) ញែកឲ្យឃ្លាតចេញ, ឲ្យស្រឡះ, ឲ្យមានចន្លោះ, ឲ្យមានជ្រលង, ឲ្យមានផ្លូវ; ផាត់ចេញ : វែកវាំងនន, វែកមុង ។ វែកជែក វែកប្រជ្រៀតចូល ។ វែកញែក វែកផាត់ឲ្យញែកចេញ ។ វែកផ្លូវ វែកយកផ្លូវ, វែកឲ្យបានជាផ្លូវ ។ វែកផ្លូវវែកដំណើរ វែកឲ្យមានទំនងសេចក្ដីល្មមប្រព្រឹត្តទៅបាន ។ វែកផ្លូវសេចក្ដី អធិប្បាយឲ្យឃើញដំណើរសេចក្ដី, អធិប្បាយសេចក្ដីឲ្យទូលាយ ។ វែកមុខ វែកឲ្យមានមុខ; វែកចំពីមុខ; វែកយកមុខ យកប្រយោជន៍ ។ វែកមុខវែកមាត់ ជែកជែងយកមុខ, យកអំណាច ឬយកប្រយោជន៍ ។ល។
( ន. ) ប្រដាប់មានដងមានផ្លែសម្រាប់ដោះដួសភោជនាហារ: ដងវែក, ផ្លែវែក; បាយពីរវែក សម្លមួយវែក ។ អាវែក ! អាល្ងង់ ! (ព. ទ្រ. ម.) ។ ព. ទ. បុ. អាវែក ! គេស៊ីក្រោមភ្នែក អាវែកមិនដឹង ! អាល្ងង់, គេលួចប្រពន្ធ អាឯងគ្មានដឹង ! (ព. ទ្រ.) ។
( ន. ) ពស់មានពិសឃោរឃៅមួយពួក មានឈ្មោះផ្សេងៗគ្នា : ពស់វែករនាម, វែកស្រងែ, វែកក្របី, វែកដំបូក,... ។