វោលោកនៈ

ពីWiktionary

--កៈ-- បា. ( ន. ) (< វិ + ឱលោកន) ការ​សម្លឹង​មើល​ជា​ពិសេស, ការ​ប្រមើល​មើល, ការ​រំពឹង​ជញ្ជឹង​មើល (ច្រើន​ប្រើ​ចំពោះ​ការ​ប្រមើល​នូវ​ឧបនិស្ស័យ​របស់​សត្វ ដោយ​ទិព្វ​ចក្ខុ​ឬ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ញាណ នៃ​ព្រះ​ខីណាស្រព មាន​ព្រះ​ពុទ្ធ​ជាដើម) ។