វះ

ស. ( កិ. ) ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​រង្វះ, ពុះ, កាត់, ពន្លះ ឲ្យ​ដាច់​ជា​រង្វះ ឬ​ហែក​ញែក​ចេញ : វះ​ងៀត, វះ​ពោះ​ត្រី, ពេទ្យ​វះ​របួស ។ វះ​កាត់ វះ​ហើយ​កាត់​ឲ្យ​ដាច់​ចេញ​ផង ។ វះ​ច្រៀក វះ​ជា​ចម្រៀក ។ល។