សក់​កន្ទុយ

( ន. ) សរសៃ​ឬ​រោម​វែង​ៗ មាន​សណ្ឋាន​ដូច​សរសៃ​សក់, ដែល​ដុះ​នៅ​ចុង​ដង​កន្ទុយ​នៃ​សត្វ​ចតុប្បាទ​ប្រភេទ​ខ្លះ​ដូច គោ, ក្របី, សេះ​និង​ចាមរី​ជាដើម : សក់​កន្ទុយ​គោ (ម. ព. វាលៈ ផង) ។