សង្កួត
( កិ. ) កួតរឿយៗ; ត្រដុសរឿយៗ, ធ្វើឲ្យកកិតរឿយៗ : សង្កួតកាំបិត ។ ថ្មសង្កួត, ឈើ--, ស្បែក--ថ្ម, ឈើ, ស្បែក សម្រាប់សង្កួតកាំបិតជាដើម ។
( កិ. ) កួតរឿយៗ; ត្រដុសរឿយៗ, ធ្វើឲ្យកកិតរឿយៗ : សង្កួតកាំបិត ។ ថ្មសង្កួត, ឈើ--, ស្បែក--ថ្ម, ឈើ, ស្បែក សម្រាប់សង្កួតកាំបិតជាដើម ។