សណ្ដាន់

ពីWiktionary
  1. ស. ( ន. ) (មះដ័ន អ. ថ. ម៉ៈដាន់) ឈើ​រនាម​មួយ​ប្រភេទ ស្លឹក​និង​ផ្លែ​មាន​រស​ជូរ សម្រាប់​ប្រើ​ធ្វើ​ជា​ម្ជូរ​ស្ល ឬ​ផ្លែ​ដែល​ចិត​ហាល​ឲ្យ​ក្រៀម​ប្រើ​ជា​ម្ជូរ​ជ្រក់​ក៏​បាន : សម្ល​ស្លឹក​សណ្ដាន់, សម្ល​ម្ជូរ​សណ្ដាន់, បង្កង​ស្ងោរ​ជ្រក់​ម្ជូរ​សណ្ដាន់​ក្រៀម ។ មាន​ពាក្យ​ទំនៀម​ចាស់​ថា ស្ល​ត្រី​ប្រា​កុំ​ចោល​ម្ជូរ​សណ្ដាន់ ។
  2. ស្រុកនៃខេត្តកំពង់ធំ
  3. ឃុំនៃស្រុកសណ្ដាន់
  4. ភូមិនៃឃុំចំណាក្រោម
  5. ឃុំនៃស្រុកសំបូរ
  6. ភូមិនៃឃុំសណ្ដាន់
  7. ភូមិនៃឃុំពាក់ស្នែង
  8. ភូមិនៃឃុំជីក្រែង
  9. ភូមិនៃអតីតឃុំទឹកវិល
  10. ភូមិនៃសង្កាត់ទឹកវិល