សន្លាក់

(សិរីរវិទ្យា) joint/articulation សន់-ល៉ាក់ ( ន. ) ទី​-ត​នៃ​អវយវៈ​ដែល​បត់​បាន : សន្លាក់​ដៃ, សន្លាក់​ជើង ។ កន្លែងភ្ជាប់ ឬតំណរវាងឆ្អឹងនិងឆ្អឹង ដែលអាចឬមិនអាចធ្វើចលនាបាន។ ឧ.១-សន្លាក់ជង្គង់ជាសន្លាក់តពីឆ្អឹងភ្លៅទៅឆ្អឹងស្មង ដែលអាចធ្វើចលនាបាន។ ឧ. ២ - សន្លាក់ថ្ងាសឆ្អឹងត្រគាកជាសន្លាក់មិនអាចធ្វើចលនាបាន។

ឆ្អឹង​សន្លាក់​ ឆ្អឹង​គន្លាក់, ឆ្អឹង​ដែល​តប្រទល់​គ្នា​បត់​បាន​ ។

1. (វេជ្ជសាស្ត្រ, ជំងឺ) arthropathy, arthropathie ជំងឺគ្រប់ប្រភេទដែលកើតឡើងនៅក្នុងសន្លាក់។ ឧ. អាការៈគាំងសន្លាក់ជាផលវិបាកនៃជំងឺសន្លាក់។