Jump to content

សន្លុង

ពីWiktionary
  1. សន់-ល៉ុង ( ន. ) បង្គោល​ធំ​សម្រាប់​ចង​ក្រៀក​សត្វ​ចតុប្បាទ​មិន​ឲ្យ​បង្រះ​រើ​រួច : សន្លុង​គ្រៀវ​គោ ។ ព. ប្រ. ជាប់​សន្លុង ជាប់​កុន​ឬ​ជាប់​នៅ​ក្នុង​បំណង​ប្រពន្ធ​កូន ។
  2. (ស្ថាបត្យកម្ម, បុរាណវត្ថុវិទ្យា) ឡបុរាណធ្វើពីដីឥដ្ឋសម្រាប់ចម្រាញ់យកដែក។ គេនិយមប្រើពាក្យនេះ នៅក្នុងតំបន់ភាគខាងជើងប្រទេសកម្ពុជាក្នុងខេត្តកំពង់ធំ ព្រះវិហារ សៀមរាប ឧត្តរមានជ័យ និង តំបន់មួយចំនួនទៀត នៅភាគខាងលិចទន្លេមេគង្គក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង។ ឧ. ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជាបានស្រាវជ្រាវឃើញសន្លុងធំៗ នៅក្នុងស្រុករវៀង ជ័យសែន ឆែប សង្គមថ្មី ក្នុងខេត្តព្រះវិហារ និង ស្រុកចុងកាល់​ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។
  3. ឃុំនៃស្រុកខ្សាច់កណ្ដាល
  4. ភូមិនៃឃុំសន្លុង
  5. ភូមិនៃឃុំព្រៃឃ្នេស
  6. ភូមិនៃឃុំរកា
  7. ភូមិនៃឃុំស្វាយលួង
  8. ឃុំនៃស្រុកទ្រាំង