សប៊ូ
សៈ-- បារ.; ស.; យ. ( ន. ) (សាវ៉ុង Savon; ឡាត័ង សាប៉ូ Sapo; សៈបូ់ អ. ថ. សៈប៊ូ; យ. សាបុង Xàbong) គ្រឿងសម្អាតធ្វើអំពីការលាយផ្សំដោយវត្ថុជូរប្រហាតជាដើម មានក្លិនផ្សេងៗ, មានដើមកំណើតមុនដំបូងនៅប្រទេសអឺរ៉ុប, សម្រាប់ប្រើដុសជម្រះបោកលាង ឲ្យជ្រះក្អែលជ្រះមន្ទិល : សប៊ូក្រអូប, សប៊ូឆ្អាប ។ ក្នុងសម័យពីដើម, ខ្មែរប្រើផ្លែក្រូចសើច, ផ្លែសំបួរកក់, ផ្លែល្វៀង,... ជាគ្រឿងលាងជម្រះ ដុសសម្អាត; នៅប្រទេសឥណ្ឌាមានប្រើដីស្អិតមួយយ៉ាងលាយដោយគ្រឿងផ្សំអ្វីខ្លះ មិនអាចដឹងប្រាកដ, ក្នុងវិន័យពុទ្ធសាសនាប្រាប់ថាប្រើជាគ្រឿងដុសជម្រះកាយក្នុងវេលាងូតទឹក (ម. ព. មត្តិកា ផង)។ សាប៊ូ