សប្តប្រករណ៍

ពីWiktionary

ស័ប-ប្តៈប្រៈ ក ឬ ត. ទ. ស្រ. ស័ប-ប្រ-ក សំ.; បា. ( ន. ) (សប្ត + ប្រករណ; សត្តប្បករណ) គម្ពីរ ៧ ។ ពាក្យ​ហៅ​ធម៌​ព្រះ​អភិធម្ម ៧ គម្ពីរ ដែល​ស្រង់​បាលី​សង្ខេប​មក​រៀប​រៀង សម្រាប់​សូត្រ​ក្នុង​ពេល​ខ្លី (ព. ពុ.) : និមន្ត​លោក​ដារ​សប្ត​ប្រករណ៍ (ម. ព. សត្តប្បករណ៍ ផង) ។