សប្បាយ
ស័ប-បាយ ឬ ត. ទ. ស្រ. សៈបាយ បា. ( ន. ) ដំណើរនៅជាសុខ, ដំណើរមិនមានទុក្ខ, មិនមានព្រួយ, មិនមានជំងឺ : នៅដោយសប្បាយ, ឥតមានសប្បាយ ។ ខ្មែរប្រើជា កិ. ក៏បាន “នៅជាសុខ, ឥតព្រួយ, ឥតរោគ” : ខ្ញុំមិនសូវសប្បាយ ។ ប្រើជា គុ. ឬ កិ. វិ. ក៏បាន “ដែលនាំឲ្យរីករាយចិត្ត, ដែលស្រួលចិត្ត” : ទីនេះសប្បាយណាស់ !; ដើរលេងសប្បាយ ។ សប្បាយខ្លួនស្រួលខ្លួន ។ សប្បាយចិត្ត ស្រួលចិត្ត, រីករាយ ។ សុខសប្បាយ សុខស្រួល ។ល។ សប្បាយដ្ឋាន (ស័ប-ប៉ាយុ័ត-ឋាន) ទី, កន្លែង ដែលនាំឲ្យមានសប្បាយ ។ សប្បាយភាព (ស័ប-ប៉ាយ៉ៈភាប) ភាព, ដំណើរនៃការនៅជាសុខ ។ សប្បាយមន្ទីរ (ស័ប-ប៉ាយ៉ៈមន់ទី) មន្ទីរ, ផ្ទះដែលស្រួលនៅ ។ សប្បាយាហារ (ស័ប-ប៉ាយ៉ាហា; បា. < សប្បាយ + អាហារ) អាហារដែលបរិភោគទៅនាំឲ្យស្រួលខ្លួន ។ល។