សមរ
សៈម៉ៈរ៉ៈ ឬ សៈម៉ សំ. បា. ( ន. ) សង្រ្គាម, ទ័ព ។ សមរកម្ម ការច្បាំងគ្នា ។ សមរប្រកាសន៍ ការប្រកាសសង្រ្គាម ។ សមរភូមិ (--ភូម) ទីបោះទ័ព, ទីចម្បាំង ។ សមរភូមិជ័យ (សៈម៉ៈ-ភូម-ជៃ) ទីចម្បាំងមានជ័យ, ទីដែលបោះទ័ពច្បាំងឈ្នះបច្ចាមិត្ត ។ សមរមុទ្ធា (--មុត-ធា) កងទ័ពមុខ, ទ័ពស្រួច ។ សមរវិជយិន (--វិ-ជៈយិន) ការច្បាំងឈ្នះសឹក, ការឈ្នះសង្រ្គាម ។ល។
សៈម៉ សំ. ( ន. ) (ស្មរ, ស្មរណ) ការរឭក, ការចងចាំ, ដំណើរនឹកឃើញមិនចេះភ្លេច; សេចក្ដីស្រឡាញ់អស់ពីចិត្ត ។ គុ. ជាទីស្រឡាញ់ជាប់ចិត្ត; ដែលស៊ូស្លាប់ស៊ូរស់ជាមួយ (ប្រើក្នុងពាក្យកាព្យចំពោះតែទៅលើស្ត្រី) : សមរថ្ងៃ, សមរមិត្រ, ដួងសមរ, កែវសមរ, មាសសមរ ។ល។ (ព. កា.) : ហៃកែវសមរមិត្រ ចូរកុំគិតពីក្តីក្រ ព្រោះយើងប្រព្រឹត្តល្អ តំណសុខមុខតែមាន ។