សមរម្យ
ខ្មែរ
[កែប្រែ]និរុត្តិសាស្ត្រ
[កែប្រែ]មកពីពាក្យ សម (ល្មម, មធ្យម, គួរ) + រម្យ ( ល្អ, រីករាយ, គួរឱ្យចាប់ចិត្ត)
គុណនាម
[កែប្រែ]សមរម្យ
- ដែលត្រូវបែបត្រូវយ៉ាង, មិនទាស់ភ្នែក។
- ឧទាហរណ៍: រូបឆោមសមរម្យ។
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- វចនានុក្រមអស្យាណូខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត យកតាមលំនាំវចនានុក្រមខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត បោះពុម្ពលើកទី៥ ឆ្នាំ១៩៦៧
កិរិយាវិសេសន៍
[កែប្រែ]សមរម្យ
- ដែលត្រូវបែបត្រូវយ៉ាង, មិនទាស់ភ្នែក។
- ឧទាហរណ៍: ស្លៀកពាក់សមរម្យ។
ឯកសារយោង
[កែប្រែ]- វចនានុក្រមអស្យាណូខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត យកតាមលំនាំវចនានុក្រមខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត បោះពុម្ពលើកទី៥ ឆ្នាំ១៩៦៧
នាមអសាធារណ៍
[កែប្រែ]សមរម្យ
- ភូមិនៃឃុំរកាពប្រាំ
- ភូមិនៃឃុំមានជ័យ