សមរម្យ
ខ្មែរ[កែប្រែ]
និរុត្តិសាស្ត្រ[កែប្រែ]
មកពីពាក្យ សម (ល្មម, មធ្យម, គួរ) + រម្យ ( ល្អ, រីករាយ, គួរឱ្យចាប់ចិត្ត)
គុណនាម[កែប្រែ]
សមរម្យ
- ដែលត្រូវបែបត្រូវយ៉ាង, មិនទាស់ភ្នែក។
- ឧទាហរណ៍: រូបឆោមសមរម្យ។
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមអស្យាណូខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត យកតាមលំនាំវចនានុក្រមខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត បោះពុម្ពលើកទី៥ ឆ្នាំ១៩៦៧
កិរិយាវិសេសន៍[កែប្រែ]
សមរម្យ
- ដែលត្រូវបែបត្រូវយ៉ាង, មិនទាស់ភ្នែក។
- ឧទាហរណ៍: ស្លៀកពាក់សមរម្យ។
ឯកសារយោង[កែប្រែ]
- វចនានុក្រមអស្យាណូខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត យកតាមលំនាំវចនានុក្រមខ្មែរ សម្ដេចសង្ឃរាជ ជួន ណាត បោះពុម្ពលើកទី៥ ឆ្នាំ១៩៦៧
នាមអសាធារណ៍[កែប្រែ]
សមរម្យ
- ភូមិនៃឃុំរកាពប្រាំ
- ភូមិនៃឃុំមានជ័យ