សមាន
សៈម៉ាន៉ៈ សំ. បា. ( គុ. ) ស្មើ, ស្មើគ្នា, ប៉ុនគ្នា, ដូច, ដូចគ្នា, ជាមួយគ្នា; ដែលត្រូវគ្នា ។ សមានគតិ (--គៈតិ) ដំណើរប្រព្រឹត្តស្មើគ្នា; អ្នកដែលមានគតិស្មើគ្នា, ដែលមានសេចក្ដីយល់ខុសត្រូវគ្នា ។ សមានគុណ គុណស្មើគ្នា; អ្នកដែលមានគុណសម្បត្តិស្មើគ្នា ។ សមានគោត្ត ឬ --គោត្រ គោត្រស្មើគ្នា; អ្នកដែលមានគោត្រស្មើគ្នា, ដែលមានសែត្រូវគ្នា (ប្រើជា សមគោត្ត ឬ --គោត្រ ក៏បាន) ។ សមានចិត្ត ចិត្តស្មោះស្មើ, ចិត្តដែលមានសភាពទោរទន់រកគ្នាដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ : មានសមានចិត្ត, ប្រកបដោយសមានចិត្ត ។ សមានច្ឆន្ទ (សៈម៉ាន៉ាច់-ឆ័ន-ទៈ ឬ--ឆ័ន) បំណងស្មើគ្នា; អ្នកដែលមានបំណងស្មើគ្នា ។ សមានជន ជនស្មើភាពគ្នា, ជនស្មើស័ក្ដិ ។ សមានជាតិ ជាតិស្មើគ្នា, ជាតិត្រូវគ្នា (សមជាតិ) ។ សមានជាតិក ឬ --ជាតិកៈ អ្នកដែលមានជាតិស្មើគ្នា (បើស្ត្រីជា សមានជាតិកា)។ សមាននាម ឈ្មោះត្រូវគ្នា, អ្នកដែលមានឈ្មោះត្រូវគ្នា ។ (ព. វ. សាធារណនាម) ។ សមានសំវាស ឬ --សង្វាស (--ស័ង ឬ សង់-វ៉ាស) សង្វាសស្មើគ្នា គឺការនៅរួមគ្នា ។ ព. ពុ. ការធ្វើឧបោសថសង្ឃកម្មរួមគ្នាបាន; ភិក្ខុដែលរួមធ្វើសង្ឃកម្មជាមួយគ្នាបាន (មិនរង្កៀសចិត្តនឹងគ្នា) ។ សមានានុភាព (សៈម៉ាន៉ា--; បា. < សមាន + អានុភាវ) អានុភាពស្មើគ្នា; អ្នកដែលមានអានុភាពស្មើគ្នា ។ សមានាសនៈ (សៈម៉ាន៉ា សៈន៉ៈ; បា. < សមាន + អាសន) កន្លែងអង្គុយស្មើគ្នា ។ សមានា-សនិក អ្នកដែលមានកន្លែងអង្គុយស្មើគ្នា (បើស្ត្រីជា សមានាស-និកា) ។ល។ (ម. ព. សម គុ. ផង) ។