សមុដ្ឋាន
សៈមុត-ឋាន បា. ឬ សំ. ( ន. ) ការតាំងឡើង, កើតឡើង, បណ្ដាលឡើង; ការក្រោកឡើង; ហេតុ, មូលហេតុ, ដើមហេតុ, កំណើតហេតុ, គោលដើម : សមុដ្ឋានរបស់បាណាតិបាត, សមុដ្ឋានជំងឺ, សមុដ្ឋានក្តី ។ កាយសមុដ្ឋាន, វចី--, មនោ-- ឬ ចិត្ត-- អំពើដែលកើតអំពីកាយ, វាចា, ចិត្ត ។ រោគសមុដ្ឋាន ទីតាំងឬកំណើតនៃរោគ ។ រោគសមុដ្ឋានសាស្រ្ត ក្បួនឬតម្រាប្រាប់កំណើតជំងឺផ្សេងៗ ។ល។