Jump to content
- សៈម៉ៃ សំ. បា. ( ន. ) (សមយ) កាល, ពេលឬវេលា,
- គ្រា;
- រដូវ;
- វេលាដែលស្រួល, ដែលត្រូវទំនង;
- ឱកាស;
- លទ្ធិ;
- គតិ;
- ទំនៀម, ទម្លាប់;
- វិធី, បែប, បែបប្រើ;
- គ្រឿងសង្កេត;
- សញ្ញា;
- ពាក្យប្រៀនប្រដៅ;
- មុខការ;
- ហេតុ, ការណ៍, គោលចារឹក: សម័យមួយ គ្រាមួយ;
- សម័យនេះ ពេលនេះ, គ្រានេះ;
- តាមស័យ តាមកាល;
- ទាន់សម័យ ទាន់កាល, ទាន់វេលា ។ល។ សម័យនិយម ឬ--និយាម សេចក្ដីកំណត់តាមកាល: ប្រើរបស់តាមសម័យនិយម ប្រើរបស់តាមកាលដែលមហាជនរាប់អាន ។ គិលានសម័យ (--នៈ--) វេលាមានជំងឺ ។ ទុព្ភិក្ខសម័យ (ទុប-ភិក-ខៈ--) គ្រាអត់បាយ, គ្រាអំណត់។ បុព្វណ្ហសម័យ (បុប-ព័ន-ហៈ--) ពេលព្រឹកព្រាង ។ សាយណ្ហសម័យ (សាយុ័ន-ហៈ--) វេលាល្ងាច ។ អក្ខរសម័យ វិធីប្រើអក្សរ គឺការសរសេរឬអានអក្សរ : ស្ទាត់ក្នុងអក្ខរសម័យ ។ អទ្ធានគមនសម័យ (អ័ត-ធានៈគៈមៈនៈ--) វេលាដើរផ្លូវឆ្ងាយ ។ល។
- (ប្រវត្តិសាស្ត្រ) epoch,épocue រយៈពេលមួយនៃប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមានព្រឹត្តិការណ៍ពិសេស ឬការប្រែប្រួលណាមួយផ្ទុះឡើង។ ឧ. សម័យលន់នល់ចាប់ផ្ដើមបន្ទាប់ពីព្រឹត្តិការណ៍ថ្ងសទី១៨ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៧០។
