សម្ទាយ
សំ-ម្ទាយ បា. ( គុ. ) (សមទាយ ន. “របស់ដែលត្រូវឲ្យស្មើគ្នា, រង្វាន់ស្មើភាគគ្នា; រង្វាន់សាមញ្ញឬដែលជាធម្មតា”) សាមញ្ញ, ដែលជាធម្មតា, រាយរង, បន្ទាប់បន្សំ; ដែលរាប់រយរាប់ពាន់ : ការសម្ទាយ ការងាររាយរង, ការបន្ទាប់បន្សំ ។ មនុស្សសម្ទាយ មនុស្សសាមញ្ញ, មនុស្សរយ ។ សុខទុក្ខសម្ទាយ សុខទុក្ខជាធម្មតា ។ (ព. កា.) : ការក្រកុំគិតងាយ ការសម្ទាយជាកម្រោល សន្សឹមកុំបំបោល ក្រែងពុំដល់ដូចប្រាថ្នា (សាស្រ្តាច្បាប់កេរ្តិ៍កាល) ។