សម្ទើញ
សំ-ទើញ ( គុ. ឬ ន. ) ដែលស្ទើញ; អ្វីៗដែលមានសណ្ឋានស្ទើញ : បបូរមាត់សម្ទើញ; សម្ទើញដូចជាច្រមុះជ្រូក ។ សរ. ជា សំទើញ ក៏បាន ។
សំ-ទើញ ( គុ. ឬ ន. ) ដែលស្ទើញ; អ្វីៗដែលមានសណ្ឋានស្ទើញ : បបូរមាត់សម្ទើញ; សម្ទើញដូចជាច្រមុះជ្រូក ។ សរ. ជា សំទើញ ក៏បាន ។