សម្បត្តិ
សំប័ត សំ. បា. ( ន. ) សេចក្ដីសម្រេច, ការសមប្រកប; ការបរិបូណ៌; ការគ្រប់ព្រមឬគ្រប់គ្រាន់; សេចក្ដីសុខ; លំអ; គុណភាព; ទ្រព្យ, ធនធាន : មានសម្បត្តិ; សម្បត្តិមនុស្ស, សម្បត្តិសួគ៌, សម្បត្តិនិញ្វន ។ សម្បត្តិសម្បូណ៌ ការបរិបូណ៌ដោយសម្បត្តិ ។ គុណសម្បត្តិ ឬ គុណសម្ប័ទ, --សម្បទា ការបរិបូណ៌ដោយគុណ ។ល។ ពាក្យសុភាសិតបុរាណ : សម្បត្តិកម្ចាត់ព្រួយ មានគេជួយមិនបាច់ហៅរក ។ ពាក្យសុភាសិតសម័យថ្មី : សម្បត្តិច្រើន ចម្រើនបុណ្យ ប្រពន្ធល្អ បរិបូណ៌មិត្រ ចិត្តទូលាយ ងាយទាំងគ្រប់ ។