សម្បយុត្ត
ស័ម-ប៉ៈយុត បា.; សំ. ( កិ. ឬ គុ. ) (សំប្រយុក្ត ឬ សម្រ្ប--) ប្រកប, ផ្សំ; ដែលប្រកប, ដែលផ្សំហើយ, ដែលលាយច្រឡំ, ដែលរួមចូលគ្នា : ចិត្តសម្បយុត្តដោយអំណរ ។ ញាណសម្បយុត្ត ចិត្តដែលសម្បយុត្តដោយការដឹង, ដោយប្រាជ្ញា ។ សទ្ធាសម្បយុត្ត ចិត្តដែលសម្បយុត្តដោយសទ្ធា ។ល។