Jump to content
- ( ន. ) លំនៅរបស់សត្វតិរច្ឆានពួកខ្លះ (ដែលកធ្វើឡើង) សម្រាប់ដាក់ស៊ុត, ដាក់កូនឬសម្រាប់ជ្រកអាស្រ័យ : សម្បុកចាប, សម្បុកកុក, សម្បុកមាន់; សម្បុកកណ្តុរ; សម្បុកនាង ។ សម្បុកកាត់ សម្បុកដង្កូវនាងដែលវាចោះកាត់ចេញមកជាមេអំបៅហើយ ។ សម្បុកពោះ (ព. ប្រ.) ទំហំឬសម្រុងថ្នក់ពោះ : សម្បុកពោះទ្រយុក ។ សម្បុកសម្បត្តិ (ព. ប្រ.) សម្បត្តិដែលទុកក្នុងទីកំបាំង, សម្បត្តិក្នុងផ្ទះ ។ កូនមួយសម្បុក កូនច្រើនដែលកើតអំពីមេមួយឬអំពីមាតាមួយ ហើយនៅរួមតែក្នុងសម្បុកមួយឬតែក្នុងបន្ទុកមួយ, កូនមួយគ្រក ។ ពងចាំសម្បុក ពងសត្វដែលរួនមិនញាស់ (ព. ខ្ព. ថា ស៊ុតចាំសម្បុក) ។ល។ សំបុក
- ( ន. ) ឈ្មោះខែត្រមួយក្នុងកម្ពុជរដ្ឋភាគឦសាន, សព្វថ្ងៃនេះ រួមចូលក្នុងស្រុកសម្បូណ៌នៅក្នុងអាណាខេត្តក្រចេះ។
-
