សម្បោរ

ពីWiktionary

( ន. ) ធាតុ​ទឹក​រាវ​ឬ​ខាប់​ដែល​ហូរ​ចេញ​មក​តាម​រន្ធ​ច្រមុះ ដោយ​មាន​រោគ​ផ្តាសាយ​ឬ​កើត​ឫស​ដូង​ច្រមុះ, ត្រូវ​ចំហាយ​ក្ដៅ​ជាដើម : ហៀរ​សម្បោរ ។ រំអិល​ដែល​ធ្លាក់​មក​តាម​ឧច្ចារ​មគ្គ : កើត​រោគ​មួល​ធ្លាក់​សុទ្ធ​តែ​សម្បោរ ។ សំបោរ