សម្ភោរ

ពីWiktionary

ស. ( ន. ) (តះពោន អ. ថ. តៈផូន ឬ តៈភោន) ឈ្មោះ​គ្រឿង​ភ្លេង​ពិណពាទ្យ​មួយ​ប្រភេទ​រាង​មូល​ជ្រលម ខាង​ដើម​ធំ​ជាង​ខាង​ចុង ដាស​ស្បែក​ទាំង​ពីរ​ខាង​មាន​ចម្រៀក​ស្បែក​រឹត​ព័ទ្ធ​ស្រោប​តួ, ដាក់​ផ្តេក​ភ្ជាប់​លើ​ជើង​ទ្រ​ពី​ក្រោម, កាល​ណា​រៀប​នឹង​ទះ​លេង​ភ្លេង ត្រូវ​កិន​បាយ​លាយ​ផេះ​បិទ​ចំ​កណ្ដាល​ស្បែក​ដាស ដើម្បី​ឲ្យ​លាន់​សូរ​ធំ​តូច​ក្រអួន, ប្រើ​ទះ​នឹង​បាត​ដៃ​ទាំង​ពីរ​ខាង : ស្គរ​ធំ​ជា​គូទ​ទួល​ចង្វាក់​សម្ភោរ ។ សំភោរ