សំ-អេក ( ន. ) មន្ទិលដែលនៅជាប់នឹងធ្មេញ, អាចម៍ធ្មេញ : សម្អេកធ្មេញ (ព. ព.; ព. គ. មន្ទិល) ។ សរ. ជា សំអេក ក៏បាន ។