Jump to content

សហ

ពីWiktionary

សៈហៈ សំ. បា. ( និ. ) មួយ​អន្លើ, ព្រម, ព្រម​ដោយ, ព្រម​ទាំង, ជា​មួយ, ជា​មួយ​គ្នា, ជា​មួយ​នឹង, រួម​គ្នា, រួម​ជា​មួយ, ដំណាល​គ្នា ។ ប្រើ​រៀង​ភ្ជាប់​ពី​ខាង​ដើម​សព្ទ​ដទៃ​បាន​តាម​គួរ​ដល់​ការ​ប្រកប : សហ​ករណ៍ មាន​អត្ថន័យ​ដូច​គ្នា​នឹង សហ​កម្ម ដែរ ប៉ុន្តែ​សព្វ​ថ្ងៃ​ប្រើ​សំដៅ​យក​ក្រុម​ហ៊ុន​ឬ​អង្គការ​ដែល​ប្រមូល​ផ្តុំ​ជន​អ្នក​បង្កើត​ផល​ផ្សេង​ៗ ឬ​អ្នក​ទទួល​ទិញ ដើម្បី​យក​កម្រៃ​មក​ចែក​គ្នា​តាម​សម​គួរ​ដល់​ប្រាក់​ដើម ដែល​បាន​ចូល​ហ៊ុន ឬ​តម្លៃ​ដែល​សមាជិក​ម្នាក់​ៗ​បាន​ទិញ (ពុំ​មែន​ជា​ជំនួញ​ទេ) : បង្កើត​សហ​ករណ៍, ទិញ​អីវ៉ាន់​នៅ​សហ​ករណ៍ ។ សហ​ការី អ្នក​ធ្វើ​ការ​ជា​មួយ​គ្នា, អ្នក​ព្រួត​គ្នា​ជួយ​ធ្វើ​កិច្ច​ការ​ណា​មួយ; ភ្នាក់ងារ​ក្នុង​មុខ​តំណែង​រាជការ​ជាដើម : នាយ​ការិយាល័យ និង លេខាធិការ ជា​សហ​ការី​នៃ​នាយក​ក្រសួង; លោក​រដ្ឋ​មន្រ្តី​ព្រម​ទាំង​សហ​ការី​បាន​អញ្ជើញ​ទៅ​ជួប​ជុំ​ជា​អធិបតី ក្នុង​ពិធី​បុណ្យ​នោះ​ដែរ; ព្រះ​បាឡាត់​គណ, ព្រះ​វិន័យ​ធរ​គណ, ព្រះ​ធម្ម​ធរ​គណ, ព្រះ​សមុហ៍​គណ​និង​លេខាធិការ​គណ ជា​សហ​ការី​នៃ​ព្រះ​មេ​គណ, ព្រះ​មេ​គណ​គ្រប់​ខែត្រ អាច​មាន​ឋានានុក្រម​ទី​ព្រះ​គ្រូ​ជា​សហ​ការី​ផង​ដែរ​ក៏​បាន ។ (ឥត្ថី, សហ​ការិនី) ។ សហ​កីឡា ការ​លេង​ជា​មួយ​គ្នា, ការ​រួម​ល្បែង​ជា​មួយ ។ សហ​គមន៍ (--គំ) ការ​ទៅ​ជា​មួយ, ដំណើរ​ជា​មួយ​គ្នា ។ ប្រជុំ​ភូមិ​ឬ​តំបន់​អ្នក​ស្រុក​ប្រកប​មុខ​របរ​ចូល​គ្នា,... : បង្កើត​ឲ្យ​មាន​សហ​គមន៍ ។ សហ​គមនាគមន៍ (--គៈ-មៈនាគំ) ការ​ទៅ​មក​ជា​មួយ ។ សហ​គាមី អ្នក​ដែល​ទៅ​ជា​មួយ (បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​គាមិនី) ។ សហ​គ្រាស គ្រឹះ​ស្ថាន​ឬ​អង្គការ​ជា​របស់​រាជការ​ឬ​របស់​ឯក​ជន សម្រាប់​ទទួល​ធ្វើ​ការ​ធំ​ៗ ដូច​ជា​ស្ថាបនា​ស្ពាន, ថ្នល់​ជាដើម : សហ​គ្រាស​ទទួល​ធ្វើ​ស្ពាន, ប្រគល់​មុខ​សំណង់​នោះ​ទៅ​ឲ្យ​សហ​គ្រាស ។ សហ​គ្រិន ម្ចាស់​សហ​គ្រាស, ជន​អ្នក​កាន់​កាប់​សហ​គ្រាស ។ សហ​ចរ អ្នក​ដើរ​ជា​មួយ, អ្នក​ដែល​ជា​គ្នា​ក្នុង​ការ​ដើរ​ផ្លូវ (បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​ចារិកា) ។ សហ​ចារី អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ឬ​ច្បាប់​ជាមួយ, អ្នក​មាន​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ត្រូវ​គ្នា (បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​ចារិនី) ។ សហជៈ ដែល​កើត​នៅ​ពេល​ជា​មួយ​គ្នា​ឬ​ដំណាល​គ្នា; អ្នក​កើត​រួម​ផ្ទៃ​ជា​មួយ (បង​ប្អូន​បង្កើត បើ​ស្ត្រី​ជា សហជា) ។ សហ​ជាត អ្នក​ដែល​កើត​ក្នុង​ថ្ងៃ​ខែ​ឆ្នាំ​ដំណាល​គ្នា (បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​ជាតា) ។ សហ​ជីវិន ឬ សហ​ជីវី អ្នក​ដែល​មាន​អាយុ​ស្រប​គ្នា, គូកន; ជន​អ្នក​ចូល​សមាគម​ជាមួយ​គ្នា (បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​ជីវិនី) ។ សហ​ធម្មចារី អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ជាមួយ, អ្នក​កាន់​ច្បាប់​ត្រូវ​គ្នា (សហ​ចារី); បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​ធម្មចារិនី ។ សហ​ធម្មិក អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ជាមួយ, អ្នក​ប្រព្រឹត្ត​ធម៌​ត្រូវ​គ្នា ។ ភិក្ខុ, ភិក្ខុនី, សិក្ខមានា, សាមណេរ, សាមណេរី ទាំង ៥ ពួក​នេះ ហៅ សហ​ធម្មិក ឬ សហ​ធម្មិកា, ប៉ុន្តែ​ក្នុង​សម័យ​ឥឡូវ​នៅ​មាន​តែ​ភិក្ខុ​និង​សាមណេរ (ព. ពុ.) ។ សហ​ធម៌ ធម៌​ឬ​ច្បាប់​សម្រាប់​កាន់​ត្រូវ​គ្នា ។ សហ​បាន ការ​ផឹក​ជា​មួយ​គ្នា ។ សហ​បាលន៍ ឬ --បាលី (--បាល ឬ--ប៉ាល៉ី) ការ​រួម​រក្សា, ការ​គ្រប់គ្រង​រួម​គ្នា ។ សហ​បាលី​ប្រទេស ឬ --រដ្ឋ ប្រទេស​ឬ​ដែន​ផ្សេង​ៗ​គ្នា ដែល​រួប​រួម​ការ​គ្រប់គ្រង​រាជការ​ជា​មួយ​គ្នា ។ សហ​បុត្ត ឬ --បុត្រ ព្រម​ទាំង​កូន, ជាមួយ​នឹង​កូន (ព. កា.) : បិតា​សហ​បុត្រ ចិត្ត​បរិសុទ្ធ​ទាំង​ពីរ​នាក់ កាន់​សីល​ប្រាំ​ជៀងជាក់ ឥត​រអាក់​រអួល​ឡើយ ។ សហប្បវេណី ឬ--ប្រពៃណី បវេណី​ជាមួយ​គ្នា, ទំនៀម​ទម្លាប់​ត្រូវ​គ្នា; ស្រុក​ឬ​ប្រទេស​ដែល​មាន​ទំនៀម​ទម្លាប់​ត្រូវ​គ្នា ។ សហ​ប្រតិបត្តិការ ការ​បំពេញ​កិច្ចការ​រួម ការ​ពួត​ដៃ​គ្នា​យ៉ាង​ជិត​ស្និទ្ធ​ជួយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ណា​មួយ : ធ្វើ​សហ​ប្រតិបត្តិការ ។ សហ​ពន្ធន៍ ឬ --ព័ន្ធន៍ (--ពន់ ឬ--ពាន់) ការ​ចង​ភ្ជាប់​ជាមួយ​គ្នា ។ សហ​ពន្ធុ (--ព័ន-ធុ) ព្រម​ទាំង​ផៅ​ពង្ស; ផៅ​ពង្ស​ជាមួយ​គ្នា ។ សហ​ភាព ភាព​ជា​មួយ​គ្នា​ឬ​ត្រូវ​គ្នា, ការ​រួប​រួម​ឬ​ប្រមូល​ផ្តុំ​ជា​មួយ​គ្នា ។ សហ​ភោជ ការ​បរិភោគ​ជា​មួយ​គ្នា ។ សហ​វាស ការ​នៅ​ជាមួយ, ការ​នៅ​ផ្ទះ ឬ ភូមិ​ជាមួយ ។ សហ​វាសី អ្នក​ដែល​នៅ​ជា​មួយ, អ្នក​នៅ​ផ្ទះ​ឬ​ភូមិ​ជាមួយ (បើ​ស្ត្រី​ជា សហ​វាសិនី) ។ សហ​សយ្យា ឬ --សេយ្យា (--សៃយ៉ា) ការ​ដេក​ជាមួយ ។ សហ​ហាសនៈ (--សៈន៉ៈ) ការ​សើច​សប្បាយ​ជាមួយ​គ្នា ។ សហាលាប (--ល៉ាប; សំ. បា. < សហ + អាលាប “ការ​ចរចា”) ការ​និយាយ​រក​គ្នា, ការ​និយាយ​រាក់ទាក់​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​រក​គ្នា ។ សហោទរ (សំ. បា. < សហ + ឧទរ “ផ្ទៃ”) បង-ប្អូន​រួម​ឧទរ​ជាមួយ, បង​ឬ​ប្អូន​រួម​មាតា​មួយ ។ល។