Jump to content
- សាក-សី សំ.; បា. ( ន. ) (< សាក្សិន៑; សក្ខី) ស្មរ, បន្ទាល់ : សឹងមានសាក្សីបានដឹងបានឃើញផង ។ សាក្សីទុច្ចរិត សាក្សីដែលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់, សាក្សីវៀច ។ សាក្សីបព្ចោះ សាក្សីដែលអ្នកអាងដល់លបបព្ចោះមុនជាស្រេច ។ សាក្សីពេជ្រញាណ សាក្សីដែលបានដឹងឮជាក់ប្រាកដ ទាំងមានអានុភាពអង់អាចផង ។ ច្រើនប្រើក្នុងការសំបូងសង្រូង : សូមពួកទេវតាជាសាក្សីពេជ្រញាណរបស់ខ្ញុំ ! ។ល។
- (ច្បាប់) witness, témoin បុគ្គល ដែលត្រូវតុលាការកោះហៅមកសាកសួរ នូវហេតុការណ៍ ដែលមានប្រយោជន៍ដល់ការវិនិច្ឆ័យរឿងក្ដី។
