សាក្សី

ពីWiktionary
  1. សាក-សី សំ.; បា. ( ន. ) (< សាក្សិន៑; សក្ខី) ស្មរ, បន្ទាល់ : សឹង​មាន​សាក្សី​បាន​ដឹង​បាន​ឃើញ​ផង ។ សាក្សី​ទុច្ចរិត សាក្សី​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​អាក្រក់, សាក្សី​វៀច ។ សាក្សី​បព្ចោះ សាក្សី​ដែល​អ្នក​អាង​ដល់​លប​បព្ចោះ​មុន​ជា​ស្រេច ។ សាក្សី​ពេជ្រ​ញាណ សាក្សី​ដែល​បាន​ដឹង​ឮ​ជាក់​ប្រាកដ ទាំង​មាន​អានុភាព​អង់អាច​ផង ។ ច្រើន​ប្រើ​ក្នុង​ការ​សំបូង​សង្រូង : សូម​ពួក​ទេវតា​ជា​សាក្សី​ពេជ្រ​ញាណ​របស់​ខ្ញុំ ! ។ល។
  2. (ច្បាប់) witness, témoin បុគ្គល ដែលត្រូវតុលាការកោះហៅមកសាកសួរ នូវហេតុការណ៍ ដែលមានប្រយោជន៍ដល់ការវិនិច្ឆ័យរឿងក្ដី។