សាង
( កិ. ) ក, ធ្វើ, សង់ ឲ្យកើតឡើង (ចំពោះការកុសល): សាងព្រះពុទ្ធរូប, សាងគម្ពីរព្រះត្រៃបិដក, សាងចេតិយ, សាងសាលា ។ សាងសង់ សង់សម្អិតសម្អាងឲ្យបានកើតឡើងជាការកុសល ។ សាងសូម សាងហើយប្រាថ្នាថាសូមឲ្យបានសម្រេចតាមបំណង ។
( ន. ) នេសាទុបករណ៍មួយប្រភេទ មានដងវែងសម្រាប់ចាក់ត្រីតូចៗ ឲ្យត្បៀតជាប់ក្នុងចង្វែកផ្លែ ។ ប្រដាប់ធ្វើដោយឫស្សី មានសណ្ឋានដូចជាសាង សម្រាប់ដោតសំពៅដែលកាត់ជាកង់ខ្លីៗ : ធ្វើសាងដោតអំពៅ, អំពៅមួយសាង ។