សាស្រ្តា

សាស-ស្រ្តា សំ. ក្ល. ( ន. ) (ឝាស្រ្ត) សាត្រា (ម. ព. សាស្រ្ត ១ ន.) : សាស្រ្តា​ទេសន៍, សាស្រ្តា​ល្បែង (ប្រើ​ក្លាយ​ទៅ​ទៀត​ជា សាត្រា) ។

1. (អក្សរសិល្ប៍) គម្ពីរ ឬក្បួនច្បាប់ប្រដៅ ដែលចារលើស្លឹករឹត។