សាហេតុ
--ហែត បា. ( ន. ) (សហេតុ, សហេតុក “ដែលប្រកបដោយហេតុ; ព្រមទាំងហេតុ”) ដើមហេតុ, ដំណើរដើម; ការទាស់ដំណើរគ្នា; អធិករណ៍ : កើតសាហេតុ, នាំឲ្យមានសាហេតុ ។
--ហែត បា. ( ន. ) (សហេតុ, សហេតុក “ដែលប្រកបដោយហេតុ; ព្រមទាំងហេតុ”) ដើមហេតុ, ដំណើរដើម; ការទាស់ដំណើរគ្នា; អធិករណ៍ : កើតសាហេតុ, នាំឲ្យមានសាហេតុ ។