សិប្ប
សិប-ប៉ៈ បា.; សំ. ( ន. ) (សិប្ប; ឝល្ប) ជំនាង, ការជាងផ្សេងៗ, ហត្ថកម្មគ្រប់យ៉ាង; ចំណេះដែលត្រូវសិក្សា មានការជាងឈើ, ការឆ្លាក់គូរ, រៀបឥដ្ឋ, បូកបាយអ រហូតដល់ការបង្ហាត់សេះ, បង្ហាត់ដំរី; ចំណេះភ្លេងតន្រ្តី, ច្រៀង, រាំ ជាដើម ឬការប្រដាប់តាក់តែង, ការរចនាវិចិត្រផ្សេងៗ (ហៅ សិប្បៈ ឬ សិល្បៈ ទាំងអស់) ។ សិប្បកម្ម ការជាង ។ សិប្បករ, សិប្បការ ឬ សិប្បការី ជាង, អ្នកធ្វើជាង (បើស្ត្រីជា សិប្បការិកា ឬ សិប្បការិនី) ។ សិប្បជីវិកា ការចិញ្ចឹមជីវិតដោយសិប្បកម្ម ។ សិប្បជីវី អ្នកចិញ្ចឹមជីវិតដោយសិប្បកម្ម (បើស្ត្រីជា សិប្បជីវិនី) ។ សិប្បវន្ត (--វន្ត) អ្នកមានសិប្បៈ (បើស្ត្រីជា សិប្បវតី ឬ--វន្តី) ។ សិប្បវិទូ អ្នកចេះសិប្បៈ ។ សិប្បសាលា សាលារៀនសិប្បៈ, រោងការ ។ល។ (ម. ព. សិល្ប ផង) ។ សិប្បៈ