សិរី

--រ៉ី បា.; សំ. ( ន. ) (ឝ្រី) លម្អដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់;
សួស្ដី, ស្រីសួស្ដី, មង្គល;
ជោគ;
សេចក្ដីសុខ, សេចក្ដីចម្រើន;
បុណ្យ, បុណភ័ព្យ, ភ័ព្យព្រេង, សំណាងល្អ;
ព្រេងសំណាងល្អ;
ទ្រព្យ;
ការមានបាន, លាភ;
ឥស្សរភាព, តេជះ , អំណាច;
រាជស័ក្ដិ;
ទិព្យស័ក្ដិ;
ភគវតី;
លក្ស្មី ។ល។ : មានសិរី, ឡើងសិរី; សិរីជាលំនៅនៃភោគៈ ។ សីរីភទ្រ (សិរ៉ីភ័ត) សេចក្ដីចម្រើនដោយសិរី ឬសិរីដ៏ចម្រើន : មានសិរីភទ្រ ។ (ព. កា.) : សូមមានសួស្ដីសិរីភទ្រ ចុះបែបចុះបទប្រាកដស្ដែង មានជោគតេជះដ៏លើសលែង មានគេកោតក្រែងរាល់វេលា ។ សិរីមន្ត (--ម៉ន់) ដែលមានសិរី; អ្នកមានសិរី (បើស្ត្រីជា សិរីមតី ឬ សិរីមន្តី) ។ សិរីវិលាស វិលាសដ៏មានសិរី ។ សិរីវុឌ្ឍិ សេចក្ដីចម្រើនដោយសិរី ។ សិរីសក្យមុនី ព្រះសក្យមុនីមានសិរី, ព្រះមានបុណ្យ ។ សិរីសម្បត្តិ សម្បត្តិមានសិរី ។ សិរីសយនា (--សៈយ៉ៈន៉ា) ដំណេកដ៏មានសិរី; ក្រឡាបន្ទំ ។ សិរីសោភា លំអនៃសិរី ។ល។ (ម. ព. ស្រី ២ ន. ផង) ។
ភូមិនៃឃុំខុនរ៉ង