សី
( ន. ) ប្រដាប់សម្រាប់ទាត់លេងរបស់ពួកបុរស; សីមាន ៣ ប្រភេទគឺ សីមេលោង សីត្បាញដោយបន្ទោះផ្តៅចាក់ជាក្រឡាបួនជ្រុងតូចៗ មានសណ្ឋានមូលសម្រាប់ទាត់ដោយខ្នងជើងឲ្យឡើងខ្ពស់ត្រដែត (ម. ព. មេលោង ផង); សីដក់ សីត្បាញដោយបន្ទោះផ្តៅដូចសីមេលោងដែរ សម្រាប់ទាត់សម្រាលដោយខ្នងជើង, ជង្គង់, ដុំដៃ, ក្បាលជាដើមឲ្យឡើងទាបៗ (ទាត់យ៉ាងញឹក); សីពែន សីតូចធ្វើដោយស្លាបសត្វនិងស្បែកជាដើម សម្រាប់ទាត់ដោយបាតជើង : ការលេងសី ជាល្បែងហាត់ប្រាណ សម្រាប់ពួកបុរស ។