Jump to content

សុក

ពីWiktionary

ខ្មែរ

[កែប្រែ]

ការបញ្ចេញសំឡេង

[កែប្រែ]

និរុត្តិសាស្ត្រ

[កែប្រែ]

placenta ( ន. ) អាការ​មួយ​ប្រភេទ ជា​ស្រោម​ស្រោប​កូន​ដែល​នៅ​ក្នុង​ផ្ទៃ​ម្តាយ មាន​ទង​ជាប់​នឹង​ផ្ចិត​កូន​ជា​ផ្លូវ​ជ្រួតជ្រាប​រស​ជាតិ​ឲ្យ​កូន​ចម្រើន​ធំ​តាម​កំណត់, ឋិត​នៅ​ក្នុង​ស្រោម​ទឹក​ភ្លោះ, វេលា​ដល់​កាល​កំណត់ ស្រោម​ទឹក​ភ្លោះ​បែក កូន​ក៏​សម្រាល​ចេញ​មក, គេ​កាត់​ទង​សុក​ឲ្យ​ដាច់​ចេញ​ពី​ផ្ចិត​កូន... (បា. ហៅ នាឡៈ) ។ អន្តរសរីរាង្គមានទីតាំងនៅក្នុងស្បូនភាគខាងលើ ភ្ជាប់ពីម្ដាយទៅទារកក្នុងផ្ទៃតាមរយៈទងផ្ចិត។ សុកមានមុខងារបញ្ជូនអុកស៊ីហ្សែន សារជាតិអាហារនិង សារធាតុដទៃទៀតទៅចិញ្ចឹមទារក ហើយបញ្ចេញពីទារកមកម្ដាយវិញនូវឧស្ម័នកាបូនិក និងកាកសំណល់ផ្សេងៗ។ ឧ. ជាទូទៅ សុកដែលធ្លាក់ចេញពីស្បូនម្ដាយក្រោយពេលសម្រាលមានទម្ងន់១/៦ នៃទម្ងន់ទារក។

ទី​កប់​សុក ទី​ដែល​កាល​កើត​គេ​យក​សុក​ទៅ​កប់​​គឺ​ជាតិ​ភូមិ (ស្រុក​កំណើត); ចួន​កាល​គេ​និយាយ​ថា ទី​កប់​សុក​ទុក​ភូមិ ។ បង​ប្អូន​ប្រធាក់​ទង​សុក បង​ប្អូន​បង្កើត​រួម​មាតា​មួយ (ច្រើន​តែ​ហៅ​កូន​ភ្លោះ) ។