សុចរិត

ពីWiktionary

សុ-ចៈរ៉ិត សំ. បា. ( ន. ) ការ​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ: កាន់​សុចរិត, មាន​សុចរិត (ហៅ សុចរិត​ធម៌ ក៏​បាន), មាន ៣ យ៉ាង​គឺ ការ​ប្រព្រឹត្ត​ល្អ​ដោយ​កាយ ហៅ កាយ​សុចរិត;... ដោយ​វាចា ហៅ វចី​សុចរិត; ... ដោយ​ចិត្ត​សុទ្ធ ហៅ មនោ​សុចរិត ។ ព. ផ្ទ. ទុច្ចរិត ។ សុចរិត​យុត្តិធម៌ សុចរិត​និង​យុត្តិធម៌; យុត្តិធម៌​មាន​សុចរិត​ជា​ប្រមុខ, ជា​ប្រធាន ។