សុញ្ញ
សុញ-ញ៉ៈ
- បា.; សំ. ( គុ. ) (ឝូន្យ) សូន្យ, សោះសូន្យ, ទទេ; ទំនេរ; ស្ងាត់; ឥតប្រយោជន៍; ដែលបាត់សោះ ។
- ន. ដំណើរទទេ; អាកាស; ពិន្ទុ (°) នេះ ឬ ក្បិល (°) នេះ (ម. ព. សូន្យ) ។ សុញ្ញកម្ម ការឬអំពើឥតប្រយោជន៍ ។
ឧទាហរណ៍៖
- សុញ្ញភាព ភាពសូន្យ, ដំណើរទទេ ។
- សុញ្ញវចនៈ (--វៈចៈន៉ៈ) មនុស្សសូន្យសម្ដី (មនុស្សគ); បើស្ត្រីជា សុញ្ញវចនា ។
- សុញ្ញវាទ លទ្ធិដែលប្រកាន់ថា ស្លាប់ទៅសូន្យមិនកើតទៀត ឬលទ្ធិដែលប្រកាន់ថាគ្មានព្រះ ។
- សុញ្ញវាទី អ្នកប្រកាន់សុញ្ញវាទ (បើស្ត្រីជា សុញ្ញវាទិនី) ។
- សុញ្ញាគារ (សុញ-ញ៉ាគា; បា. < សុញ្ញ + អគារ “ផ្ទះ”) ផ្ទះទំនេរ; ផ្ទះស្ងាត់ ។ល។