សុទិន

ពីWiktionary

សំ. បា. ( ន. ) ថ្ងៃ​ល្អ ។ ព. ហ. ថ្ងៃ​ដែល​បូក​រួម​ក្នុង​ចំនួន​មួយ​ឆ្នាំ : ឆ្នាំ​សុរិយ​គតិ មាន​សុទិន ៣៦៥ ឬ ៣៦៦; ឆ្នាំ​ចន្ទគតិ មាន​សុទិន ៣៥៤ ឬ ៣៥៥ ឬ​ក៏ ចួន​កាល​មាន ៣៨៤ (ម. ព. រាសី ផង) ។