សុបិន

ពីWiktionary
  1. បា.; សំ. ( ន. ) (ស្វប្ន) ការ​ដេកលក់ ។ ប្រើ​សំដៅ​សេចក្ដី​ថា “ការ​យល់​សប្តិ​ឃើញ” : យប់​មិញ ខ្ញុំ​មាន​សុបិន​មិន​ល្អ ។ សុបិន​និមិត្ត ការ​យល់​សប្តិ​ឃើញ​មាន​ទំនង​ជា​គ្រឿង​សង្កេត​បាន (ថា​នឹង​មាន​ហេតុ​អាក្រក់​ឬ​ល្អ) ។
  2. ភូមិនៃឃុំពានី
  3. ភូមិនៃឃុំត្រពាំងគង
  4. ភូមិនៃឃុំព្រៃអំពក