សុភាព

1. សំ. បា. ( គុ. ) (សុ + ភាវ “ភាវៈ​ល្អ, ដែល​មាន​ភាវៈ​ល្អ”) ទន់ភ្លន់, រាបទាប, រៀបរយ; ដែល​មាន​ឫកពា​រៀប​រយ, ចុះ​បែប​បទ, ស្លូតបូត : ចិត្ត​សុភាព, សម្ដី​សុភាព, ឫក​សុភាព, មនុស្ស​សុភាព ។
2. ភូមិនៃឃុំអំពិល