សូក
សំ. ( កិ. ) (ឝូក ន. “សេចក្ដីអាណិត; ពុកចង្កា; ប្រែង”) ឲ្យសំណូក; ឲ្យប្រាក់ឬទ្រព្យរបស់អ្វីទៅគេដោយសម្ងាត់ឲ្យគេអាណិត : យកប្រាក់ ៣០០ រៀលទៅសូក... ។ សូកចិត្ត ឲ្យសំណូកដើម្បីឲ្យគេសុខចិត្ត ។ សូកប៉ាន់ សូករំលែកប្រយោជន៍ខ្លះឲ្យអ្នកទទួលសំណូក គឺសូកអ្នកតូចឲ្យយកសំណូកផ្សេងទៅជូនអ្នកធំ ។ សូកសុស ឲ្យសំណូកញាត់ញៀតនាយអាយ គឺសូកអ្នកនេះខ្លះអ្នកនោះខ្លះ ។ សូកអង្វរ ឲ្យសំណូកផងអង្វរផង, ឲ្យសំណូកអង្វរចិត្ត ។ល។