សើយ
( កិ. ) ចាប់លើកលាត់ឡើងលើ, លាត់កង្ខើញឡើង : សើយសំពត់, សើយវាំងនន ។ សើយកេរ្តិ៍ (ព. ប្រ.) ហែកកេរ្តិ៍, សកេរ្តិ៍ ។ សើយលាត់ ឬ លាត់សើយ សើយផងលាត់ផង ឬសើយៗលាត់ៗ (ម. ព. លាត់ ផង) ។ ព. ទ. បុ. ដល់ត្រើយសើយគូទឲ្យ កាលដែលមានទុក្ខភ័យលុតក្រាបសំពះឲ្យជួយ លុះដល់ស្បើយទុក្ខភ័យ ស្បិតរវល់គួរសមរក (និយាយខ្លីថា “រំលុបគុណអ្នកទំនុកបម្រុង”) ។