សៀរ

( កិ. ឬ កិ. វិ. ) ដើរ​តាម​ក្បែរ​ទី​ប្របេះ​ឬ​ទី​ផុត​មាន​ក្បែរ​ជញ្ជាំង, ក្បែរ​មាត់​ព្រែក​ជាដើម : សៀរ​តាម​ជញ្ជាំង; ដើរ​សៀរ​តាម​មាត់​ស្ទឹង ។