Jump to content

សំណាញ់

ពីWiktionary
  1. ( ន. ) នេសាទុបករណ៍​មួយ​ប្រភេទ ត្បាញ​ដោយ​ខ្សែ​អំបោះ​ប្រទាក់​ជា​ក្រឡា​តូច​ៗ, ប៉ែក​ខាង​ក្រោម​រីក​ញែក​ធំ​មាន​ដុំ​សំណ​តូច​ៗ ដោត​ភ្ជាប់​ត្រង់​ទី​បំផុត​ជុំ​វិញ ហៅ​ថា ជើង , ប៉ែក​ខាង​លើ​ហៅ​ថា ត្បូង រួម​ក្របួច​ចូល​ជាប់​ជា​មួយ​គ្នា, ត​ពី​ត្បូង​នោះ មាន​ខ្សែ​ធំ​មួយ​វែង, សម្រាប់​ចាប់​ឆ្មូល​គ្រវែង​ទៅ​ក្នុង​ទឹក (ហៅ​ថា បង់) គ្រប​ក្រសោប​យក​មច្ឆ​ជាតិ : បង់​សំណាញ់, ត្រី​សំណាញ់ ។ ឆ្មា​បង់​សំណាញ់ (ព. ប្រ.) ឆ្មា​លោត​គ្រវែង​ខ្លួន (ដូច​គេ​បង់​សំណាញ់) ។ ព. ទ. បុ. សំណាញ់​ចុះ​ទឹក (គង់​បាន​ត្រី​ខ្លះ​ពុំខាន) ធម្មតា​កិច្ច​ការ​តែ​ចាប់​ធ្វើ​ គង់​បាន​ប្រយោជន៍​ខ្លះ​ពុំខាន ។
  2. ភូមិនៃឃុំភ្នំសំពៅ