សះ
( កិ. ) ជាដំបៅ, បាត់ដំបៅ : ដំបៅសះ, សះដំបៅ ។ សះជា ឬ សះសា ជានឹងគ្នា, លែងខឹងប្រកាន់គ្នា, លែងទាស់គ្នា ។ សះស្បើយ បាត់ឈឺស្រឡះ, ជាស្រឡះពីជំងឺ, ជាស្មោះស្មាន ។
( កិ. ) ជាដំបៅ, បាត់ដំបៅ : ដំបៅសះ, សះដំបៅ ។ សះជា ឬ សះសា ជានឹងគ្នា, លែងខឹងប្រកាន់គ្នា, លែងទាស់គ្នា ។ សះស្បើយ បាត់ឈឺស្រឡះ, ជាស្រឡះពីជំងឺ, ជាស្មោះស្មាន ។